افزایش بهره‌وری سرور با انتخاب دیسک سخت مناسب

Maximizing سرور عملکرد با انتخاب مناسب دیسک سخت راننده

1. اولویت‌بندی ظرفیت مناسب

• از ظرفیت کم پرهیز کنید : دیسک سختی که خیلی کوچک است، مجبور می‌کند سرور به طور مداوم داده‌ها را بین دیسک‌ها جابه‌جا کند یا به ذخیره‌سازی خارجی کندتر متکی شود. این امر باعث ایجاد گلوگاه می‌شود و سرور را در دسترسی به فایل‌ها کُند می‌کند. به عنوان مثال، یک سرور رسانه‌ای با دیسک سخت کوچک، در پخش همزمان چندین ویدیو دچار مشکل خواهد شد، زیرا فضای کافی برای کش داده وجود ندارد.
• تطبیق ظرفیت با بار کاری : سرورهایی که برای ذخیره‌سازی استفاده می‌شوند (مانند سرورهای فایل) نیاز به دیسک‌های سخت با ظرفیت بالا (4 ترابایت یا بیشتر) دارند تا بتوانند حجم زیادی از داده‌ها را نگه دارند. سرورهایی که برای کارهایی مانند میزبانی وب یا ایمیل استفاده می‌شوند ممکن است به ظرفیت کمتری نیاز داشته باشند اما سرعت بیشتری می‌طلبد. یک قاعده کلی: دیسک سختی را انتخاب کنید که 20 تا 30 درصد ظرفیت اضافی نسبت به نیاز فعلی شما داشته باشد تا رشد آینده را پوشش دهد.
• تعادل با استفاده از چندین دیسک در موارد بار کاری بسیار بالا، استفاده از چندین دیسک سخت در یک پیکربندی RAID (مانند RAID 5 یا 6) داده‌ها را بین دیسک‌ها توزیع می‌کند و از این طریق هم ظرفیت و هم عملکرد را افزایش می‌دهد. به این ترتیب، سرور می‌تواند به طور همزمان داده‌ها را از چندین دیسک سخت بخواند/بنویسد و عملیات را تسریع کند.

2. تمرکز بر سرعت: RPM و کش

• RPM (دور در دقیقه) هر چه پلاتر دیسک سخت سریع‌تر بچرخد، دسترسی به داده‌ها سریع‌تر خواهد بود. دیسک‌های سخت مخصوص سرور معمولاً دارای 7,200 RPM، 10,000 RPM یا 15,000 RPM هستند:
  • 7,200 RPM: مناسب برای سرورهای عمومی (ذخیره‌سازی فایل، وب‌سایت‌های با ترافیک پایین) که در آن‌ها هزینه اهمیت بیشتری نسبت به سرعت بالا دارد.
  • 10,000 RPM: مناسب‌تر برای بار کاری متوسط (سرورهای پایگاه داده، سرورهای ایمیل) که به دسترسی سریع‌تر به داده‌های پرکاربرد نیاز دارند.
  • 15,000 RPM: ایده‌آل برای سرورهای با عملکرد بالا (مجازی‌سازی، برنامه‌های پرطرفدار) که هر میلی‌ثانیه‌ای اهمیت دارد. این درایوهای دیسک سخت تأخیر را کاهش می‌دهند و پاسخ سریع به درخواست کاربران را تضمین می‌کنند.
• اندازه کش : کش یک درایو دیسک سخت، یک ناحیه کوچک و سریع ذخیره‌سازی است که داده‌های به کار گرفته شده به طور مکرر را در خود نگه می‌دارد. کش بزرگ‌تر (128 مگابایت یا 256 مگابایت) به سرور اجازه می‌دهد داده‌ها را بدون چرخاندن دیسک بخواند و عملیات را تسریع کند. به عنوان مثال، یک سرور پایگاه داده با درایو دیسک سخت 256 مگابایتی کش، درخواست‌های متداول را سریع‌تر از درایوی با کش 64 مگابایتی بار می‌کند.

3. قابلیت اطمینان را برای عملیات 24/7 اولویت دهید

• MTBF (میانگین زمان بین خرابی‌ها) : این رتبه‌بندی (بر حسب ساعت) تخمین می‌زند که یک دیسک سخت چقدر طول می‌کشد تا قبل از خراب شدن کار کند. دیسک‌های سخت مخصوص سرور اغلب دارای میانگین زمان بین خرابی (MTBF) 1.2 میلیون ساعت یا بیشتر هستند - بسیار بالاتر از دیسک‌های مصرفی (حدود 500000 ساعت). MTBF بالاتر به معنی خرابی‌های غیرمنتظره کمتر و کاهش زمان توقف است.
• اصلاح خطا : دیسک‌های سخت پیشرفته ویژگی‌هایی مانند ECC (کد تصحیح خطا) برای تعمیر خودکار خطاها در داده‌ها دارند. این ویژگی برای سرورهایی که داده‌های حیاتی (مانند سابقه‌های مالی) را ذخیره می‌کنند ضروری است، زیرا از خراب شدن داده‌ها جلوگیری می‌کند.
• مقاومت در برابر گرما و ارتعاش : سرورها چندین دیسک سخت را در خود جای می‌دهند که باعث تولید گرما و ارتعاش می‌شوند. یک دیسک سخت قابل اعتماد به گونه‌ای طراحی شده است که در برابر این شرایط مقاومت کند، ویژگی‌هایی مانند جاذب ضربه و خنک‌کننده کارآمد. این موضوع باعث جلوگیری از کاهش عملکرد یا خرابی به دلیل گرم شدن بیش از حد می‌شود.

4. انتخاب رابط مناسب

• SATA (Serial ATA) : رایج در سرورهای مصرفی و سرورهای سطح ورودی، SATA سرعت انتقال تا 6 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌دهد. این رابط بسیار مقرون‌به‌صرفه و کاربری آسان است و انتخاب خوبی برای سرورهای کوچک با کارهای سبک است (به‌عنوان‌مثال: آزمایشگاه‌های خانگی، سرورهای فایل کسب‌وکارهای کوچک).
• SAS (Serial Attached SCSI) : طراحی‌شده برای سرورهای سازمانی، SAS امکان سرعت انتقال بالاتر (تا 22.5 گیگابیت بر ثانیه) و مدیریت بهتر چندین درخواست هم‌زمان را فراهم می‌کند. این رابط دوام بیشتری دارد و به‌خوبی با پیکربندی‌های RAID کار می‌کند و گزینه‌ای ایده‌آل برای سرورهای با عملکرد بالا (مرکز داده‌ها، میزبان‌های مجازی‌سازی) است.
• NVMe (Non-Volatile Memory Express) : هرچند NVMe بیشتر برای SSDها رایج است، برخی از درایوهای دیسک سخت ترکیبی از آن برای کش کردن سریع‌تر استفاده می‌کنند. NVMe تأخیر را کاهش می‌دهد، اما گران‌تر است و بهترین گزینه برای سرورهایی که به سرعت نیاز دارند به‌شمار می‌رود.

5. دیسک سخت را با بار کاری خود تطبیق دهید

• سرورهای متمرکز بر ذخیره‌سازی (سرورهای فایل، پشتیبان‌گیری) : ظرفیت بزرگ (8 ترابایت به بالا) و قابلیت اطمینان را نسبت به سرعت در اولویت قرار دهید. یک دیسک سخت SATA با دور 7200 RPM و MTBF بالا در اینجا به خوبی کار می‌کند، زیرا تمرکز اصلی بر ذخیره‌سازی داده‌ها و نه دسترسی سریع است.
• سرورهای پایگاه داده یا برنامه‌های کاربردی : نیازمند تعادل بین سرعت و قابلیت اطمینان هستند. یک دیسک سخت SAS با دور 10000 RPM و کش بزرگ (256 مگابایت) دسترسی سریع به داده‌های پرس‌و‌جو را تضمین می‌کند و برنامه‌ها را پاسخگو نگه می‌دارد.
• سرورهای مجازی‌سازی : چندین ماشین مجازی را اجرا می‌کنند، بنابراین به دیسک‌های سخت سریع و قابل اطمینان نیاز دارند. دیسک‌های SAS یا هیبریدی (با کش SSD) نیازهای مداوم خواندن/نوشتن محیط‌های مجازی را مدیریت می‌کنند و از تاخیر جلوگیری می‌کنند.
• سرورهای وب با ترافیک بالا : نیازمند بازیابی سریع داده‌ها برای سرعت در بارگذاری صفحات وب هستید. یک دیسک سخت SAS با دور 15000 RPM یا یک درایو هیبریدی با کش NVMe، زمان بارگذاری سریع را حتی در زمان‌های اوج ترافیک تضمین می‌کند.

پرسش‌های متداول

آیا دیسک سخت بهتر از SSD برای سرورها است؟

چه مقدار ظرفیت برای یک سرور کسب‌وکار کوچک نیاز دارید؟

دور مناسب برای یک سرور پایگاه داده چقدر است؟

چگونه باید از دیسک سخت در یک سرور مراقبت کرد؟

آیا می‌توانم انواع مختلفی از دیسک‌های سخت را در یک سرور با هم ترکیب کنم؟